Pluralul pentru hamuire
hămuiri
HĂMUÍ, hămuiesc, vb. IV.
Tranz. (
Reg.) A istovi un animal punându-l să tragă prea mult la ham
2. –
Ham2 +
suf. -ui. Vezi toate definițiile »
Declinarea substantivului feminin hamuire:
| Singular | Plural |
---|
Caz | Nearticulat | Articulat | Nearticulat | Articulat |
---|
Nominativ-Acuzativ | hămuire | hămuirea | hămuiri | hămuirile |
---|
Dativ-Genitiv | hămuiri | hămuirii | hămuiri | hămuirilor |
---|