Pluralul pentru hotire
hoțiri
A HOŢ//Í ~ésc rar 1. intranz. A fi hoţ. 2. tranz. (bunuri materiale) A sustrage prin hoţie; a fura. /Din hoţ
Vezi toate definițiile »
Declinarea substantivului feminin hotire:
| Singular | Plural |
---|
Caz | Nearticulat | Articulat | Nearticulat | Articulat |
---|
Nominativ-Acuzativ | hoțire | hoțirea | hoțiri | hoțirile |
---|
Dativ-Genitiv | hoțiri | hoțirii | hoțiri | hoțirilor |
---|