Pluralul pentru monic
monice
momíc n., pl. e (cp. cu rus. hólmik, dim. d. holm, și cu rom. colnic). Fig. Gorgan mare saŭ holm maĭ mic, țiclăŭ. – Pop. moñic (Șez. 30, 168). V. runc.
Vezi toate definițiile »
Declinarea substantivului neutru monic:
| Singular | Plural |
---|
Caz | Nearticulat | Articulat | Nearticulat | Articulat |
---|
Nominativ-Acuzativ | monic | monicul | monice | monicele |
---|
Dativ-Genitiv | monic | monicului | monice | monicelor |
---|