Pluralul pentru substitut
substituți
*substitút m. (lat. substitutus, substituit). Pus în loc, înlocuitor. Acela care ține locu procuroruluĭ absent: substitut de procuror.
Vezi toate definițiile »
Declinarea substantivului masculin substitut:
| Singular | Plural |
---|
Caz | Nearticulat | Articulat | Nearticulat | Articulat |
---|
Nominativ-Acuzativ | substitut | substitutul | substituți | substituții |
---|
Dativ-Genitiv | substitut | substitutului | substituți | substituților |
---|
Declinarea substantivului neutru substitut:
| Singular | Plural |
---|
Caz | Nearticulat | Articulat | Nearticulat | Articulat |
---|
Nominativ-Acuzativ | substitut | substitutul | substitute | substitutele |
---|
Dativ-Genitiv | substitut | substitutului | substitute | substitutelor |
---|